قانون مالیات بر ارزش افزوده مناطق آزاد تجاری و ویژه اقتصادی
بازگشت به نامه شماره ۶۰۳/۶۲/F/1401 مورخ ۰۵/۰۲/۱۴۰۱ در خصوص موضوع مطرح شده، به آگاهی می رساند؛
به موجب مفاد ماده (۲) قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب سال ۱۴۰۰ عرضه کالاها و ارائه خدمات در ایران و واردات و صادرات آن ها، از لحاظ مالیات و عوارض مشمول مقررات این قانون است. نظر به این که ترتیبات مقرر در بندهای (۳) و (۴) ماده (۵۲) قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب ۱۳۸۷ مبنی بر مستثنی بودن مناطق آزاد تجاری– صنعتی و ویژه اقتصادی، در قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب سال ۱۴۰۰ پیش بینی نگردیده است، همچنین با توجه به اینکه قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری– صنعتی مصوب ۰۷/۰۶/۱۳۷۲ و قانون تشکیل و اداره مناطق ویژه اقتصادی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۰۵/۰۹/۱۳۸۴ در مفاد ماده (۵۶) قانون صدرالاشاره تصریح نشده است، بنابراین اشخاص مستقر در مناطق مزبور مکلف به اجرای ترتیبات مقرر در قانون صدرالاشاره خواهند بود.
همچنین به استناد مفاد ماده (۱۱) قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب۱۳۸۷، تاریخ تعلق مالیات در خصوص عرضه کالا، عبارت است از؛ تاریخ صورتحساب، تاریخ تحویل کالا یا تاریخ تحقق معامله کالا هر کدام که مقدم باشد (حسب مورد) و در مورد ارائه خدمات، تاریخ صورتحساب یا تاریخ ارائه خدمت هر کدام که مقدم باشد (حسب مورد) که مراتب مطابق مفاد ماده (۴۷) قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب ۰۲/۰۳/۱۴۰۰ نیز تصریح شده است. بر این اساس مودیان مکلفند تا تاریخ ۱۲/۱۰/۱۴۰۰ نسبت به وصول مالیات و عوارض ارزش افزوده عرضه کالا و ارائه خدمات مشمول در زمان تعلق مالیات وفق ماده (۱۱) قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب سال ۱۳۸۷، اقدام لازم بعمل آورند.
یادآوری می نماید مطابق مفاد ماده (۳) قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب ۰۲/۰۳/۱۴۰۰، تاریخ تعلق مالیات و عوارض، تاریخ صدور صورتحساب مطابق با مقررات است.
همچنین در نامه شماره ۴۷۹۳۸ مورخ ۲۵/۵/۱۴۰۱ معاونت قوانین مجلس شورای اسلامی در خصوص ” موضوع مالیات بر ارزش افزوده مناطق ویژه اقتصادی” جهت بهره برداری و اطلاع رسانی به فعالان آن منطقه ارسال می گردد.
مزید استحضار مفاد ماده (۱۲) قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب سال ۱۴۰۰ صرفاً ناظر به عضویت و ثبت معاملات فعالان مستقر مناطق ویژه اقتصادی در سامانه مؤدیان است و با توجه به اینکه طبق ماده (۹) قانون مالیات بر ارزش افزوده مصادیق معافیت عرضه کالاها و ارائه خدمات از پرداخت مالیات و عوارض تعیین شده است. چنانچه فعالان مستقر در مناطق ویژه اقتصادی به عرضه کالاها و ارائه خدمات موضوع این ماده اشتغال داشته باشند، مشمول مالیات و عوارض نخواهند شد.
احتراماً بازگشت به نامه شماره ۱۴۰۱۲/۱۰/۳۸۱۷ مورخ ۱۴/۰۴/۱۴۰۱جنابعالی در خصوص گلایه فعالان اقتصادی مستقر در مناطق ویژه اقتصادی کشور و با عنایت به بررسی های به عمل آمده نظر حقوقی این معاونت به شرح زیر باستحضار می رسد:
«نظر حقوقی»
اولاً مفاد ماده (۱۲) قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب ۱۴۰۰ صرفاً ناظر به عضویت و ثبت معاملات فعالان مستقر مناطق ویژه در سامانه مؤدیان است و دلالتی بر معاف بودن آنان از مالیات بر ارزش افزوده ندارد.
ثانیاً هرچند با توجه به ماده (۲) قانون مالیات بر ارزش افزوده اصل بر تعلق مالیات و عوارض ارزش افزوده به واردات و عرضه کالا و خدمات مشمول این قانون است و با توجه به اینکه در قانون مالیات بر ارزش افزوده ۱۴۰۰ قانون تشکیل و اداره مناطق ویژه اقتصادی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۸۴ موضوع بند (۴) ماده (۵۲) قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب ۱۳۸۷ حذف شده است و این امر موجب ابهام و شبهه در شمولیت قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب ۱۴۰۰ بر مناطق ویژه گردیده است، لکن با توجه به اینکه طبق ماده (۹) قانون مالیات بر ارزش افزوده مصادیق معافیت عرضه کالاها و ارائه خدمات از پرداخت مالیات و عوارض تعیین شده است.چنانچه فعالان مستقر در مناطق ویژه به عرضه کالاها و ارائه خدمات موضوع این ماده اشتغال داشته باشند، مشمول مالیات و عوارض نخواهند شد.
